Wederzijdse afhankelijkheid mens en dier
Jonge lammetjes, dartelende veulens in de wei en vredig grazende koeien doen iets met je, ze beïnvloeden je gemoed en geestesgesteldheid. Je wordt er blij en vrolijk van. Wanneer je huisdier ziek is of pijn heeft werkt dat ook door, voel je pijn en verdriet of zwaarte en neerslachtigheid. Omgekeerd hebben mensen ook invloed op het welzijn van dieren. Als je zelf onrustig bent vertonen zij ook onrustig gedrag, geven koeien minder of trager hun melk af en weigeren paarden instructies op te volgen. Er is een wederkerige beïnvloeding en afhankelijkheid die doorwerkt in het collectieve veld, in de ether.
Mensen hebben dieren nodig om te komen tot een diepere substantiële kennis van het eigen zelf. Alles wat dieren eigen is, is indirect de mens eigen. In ons (onder)bewustzijn liggen herkenningstekens opgeslagen aan gedragingen in het dierenrijk. Door daar bewust contact mee te maken, kom je tot geestelijke groei.
Als wij dieren leed aandoen werkt dat door naar onbewust leed in mensen zelf. De dieronterende productiemethoden in de intensieve veehouderij hebben daarom een enorme impact op ons welzijn en onze geestelijke ontwikkeling. Als mensen of dieren lijden werkt dat door in de ether. Baby’s, kleine kinderen, intuïtieve mensen, zieken met verminderde weerstand en oudere mensen die geestelijk verijlen zijn hier het meest gevoelig voor. Denk aan niet te verklaren depressieve gevoelens en virusziektes door verminderde weerstand. Als mens en dier zich wezenlijk op elkaar afstemmen, ontstaat meer begrip voor de scheppingskrachten. Vanuit deze scheppingskrachten herleef je dieper waarvoor je in wezen geschapen bent: begeesterd op aarde zijn.
Hoe is het mogelijk dat in een land als Nederland dierenrechten zo massaal geschonden worden? Dat consumptiedieren en proefdieren verworden zijn tot een massaproduct? Wat verzwijgen wij in onszelf waardoor dit gebeurt? En wat zijn de consequenties voor de toekomst?
Dierenleed
Door de huidige productiewijze vervreemden onze consumptiedieren van zichzelf en blokkeren hun communicatiesystemen. Hierdoor zijn ze eerder verstorend voor soortgenoten dan dat ze elkaar opwekken in levenskracht.
Natuurlijk paringsgedrag wordt onthouden door gebruik te maken van KI. Kalveren worden na de geboorte meteen bij het moederdier verwijderd en afzonderlijk opgefokt. Dikbilkoeien kunnen alleen via een keizersnede en niet op natuurlijke wijze geboren worden.
Ook bij varkens verloopt de voortplanting op kunstmatige wijze door via hormooninjecties groepen zeugen gelijktijdig bronstig te maken. Biggen worden na 4 weken al weggehaald bij de zeug, terwijl 10 weken natuurlijk is. Hun staarten worden geknipt ter voorkoming van staartbijten als gevolg van te krappe huisvesting en gebrek aan speelobjecten. Kippeneieren worden niet meer uitgebroed door een kloek, maar door een broedmachine. Kuikens missen het telepathische contact met de moederkloek en zijn bij de geboorte al ontheemd en niet meer in staat om een groepsgevoel te ontwikkelen. Bij de vermeerderingsbedrijven voor leghennen worden mannelijke kuikens vernietigd of tot veevoer verwerkt omdat ze onvoldoende economische waarde hebben. Vleeskuikens worden in 6 weken tijd vetgemest tot 2,5 kg, vergelijkbaar met een baby die in 6 weken tijd 120 kg weegt. Bij leghennen worden de snavels geknipt ter voorkoming van pikverwondingen en kannibalisme, voortkomend uit te krappe leefruimte. Zelfs scharrelkippen worden voor een groot deel nog gehuisvest in stallen met betonnen vloeren en in te krappe ruimte, zonder buitenuitloop.
Diereigen gedrag kan bijna niet meer geuit worden. Consumptiedieren worden, gemiddeld genomen, niet ouder dan één zevende van de leeftijd die ze normaal gesproken zouden kunnen bereiken. Ze weten niet meer wat natuurlijke ouderdom is en verkeren in een vorm van collectieve rouw. Van de mannelijke productiedieren blijft maar een gering aantal dieren in leven voor de voortplanting. De massale slachting van mannelijke dieren werkt door in de gesteldheid van diersoorten. Koeien vertonen bij de afwezigheid van stieren steeds mannelijker gedrag en ze verwekken steeds vaker een incestueus nageslacht met allerlei bijverschijnselen. Kunstmatige inseminatie ontneemt dieren hun natuurlijke voortplanting. Steeds meer dieren komen niet meer buiten en krijgen zelfs geen daglicht.
Verlies van natuurlijke argeloosheid
Natuurlijke argeloosheid is een vorm van onschuld waarin je het leven neemt zoals het komt. Het is een instinctieve gewaarwording in het groepsbewustzijn, waarin vanuit ervaring een besef opkomt wanneer er risico of gevaar dreigt. Er is geen bedachtzaamheid, maar een reactie in het moment zelf. Dieren zijn altijd al grote dragers geweest van die natuurlijke argeloosheid, maar dat verliezen ze wanneer ze het contact met wat natuurlijk is kwijtraken. Daarom zal in de nieuwe generaties bij mensen die geboren worden, dit thema minder actief zijn. Als onschuld verloren raakt is er onvoldoende plaats voor het gezonde verstand en het in zuiverheid toetsen van waarden. Mensen zullen dan niet meer in staat zijn om ontwikkelingen te toetsen op ethiek en zielskwaliteit. Bovendien ontstaat collectieve vermoeidheid en uitputting omdat mensen scherpzinniger alert blijven.
Verlies van lankmoedigheid
Onder lankmoedigheid wordt verstaan het aanvaarden van wat onvermijdelijk is, zoals het accepteren van leiderschap binnen een territorium, weten dat je sterft bij droogte of strenge vorst, en het zich afzonderen van de kudde om te sterven vanuit ouderdom. In al deze situaties is er moed nodig om dit aan te gaan. Het aanvaarden van wat is, zonder strijd aan te gaan, terwijl de pijn van de ervaring voelbaar is. Dat is iets wat veel mensen tegenwoordig niet meer aangaan. De doorsnee westerse mens is erg gemakzuchtig geworden. Dit komt o.a. tot uiting bij de trage aanpak van de milieuproblematiek en de afname van biodiversiteit, het aanpakken van de grondstoffenproblematiek en het realiseren van een wezenlijk waardevast bestel. Op een grensoverschrijdende wijze zetten wij dingen naar onze hand. Het collectief ruimen van gezonde dieren ten tijde van de varkenspest, Mkz-crisis en de Q-koorts hebben een gigantische impact gehad op de vermindering van lankmoedigheid, omdat het dieren ontbrak aan dierenlogica ten aanzien van deze vorm van sterven.
De helende werking van dieren
We hebben niet voor niets het dierenleed verstopt, omdat we nog veel pijn in onszelf hebben. Op het moment dat je leert om beter met pijn overweg te gaan, kan je ook gemakkelijker overweg met leed buiten jezelf en daar iets zinvols tegenover zetten. We realiseren ons vaak onvoldoende dat juist dieren hier betekenisvol in zijn. Een poes die op je komt liggen wanneer je verdrietig bent, is in staat om verstoorde magnetische velden weer in balans te brengen, een spinnende poes op schoot heeft een bepaalde vibratie in haar lijf waarmee ongenoegens bij de betreffende persoon worden geneutraliseerd. Het aanraken en contact maken met een koe door mensen met een burn-out brengt rust en ontspanning. Zo heeft ieder dier zijn eigen werking.
Positieve verbeelding
De uitdaging is om tegenover het lijden van dieren een positief beeld te zetten. Hoe meer positieve beelden in het collectieve veld gebracht worden, hoe meer daarvan uiteindelijk opgenomen wordt in het collectief bewustzijn, waardoor mensen anders gaan denken, anders gaan voelen en anders gaan handelen. Maak in gedachten beelden over hoe dieren op natuurlijke wijze wensen te leven. Of maak een tekening of schilderij van een positief beeld, zoals kippen die buiten scharrelen omringd door hun kuikens, varkens die een modderbad nemen of koeien die hun kalveren zogen. De energie die je daarin legt werkt door in het collectief veld, zelfs als je niet mooi kunt tekenen. Hoe meer mensen herinneringen hebben van dieren die gezond en in welzijn leven, hoe krachtiger het collectieve veld opgebouwd kan worden.
Wat is het collectieve veld?
Van oudsher kennen we al gezegden die aangeven dat ‘iets’ in de lucht zit. Energie die gevoeld kan worden. In de wetenschap wordt ook wel gesproken van morfogenetische velden of een collectief bewustzijn (buiten het menselijke brein). Je kunt je daarop bewust afstemmen zoals in familieopstellingen en systemische opstellingen gebeurt. Als representant van iemand of een bepaald item kun je die energie gewaarworden. Het is vergelijkbaar met draadloos internet. Als je een netwerkverbinding aantreft kun je overal informatie binnenhalen. De energie van een collectief veld werkt ook ongevraagd en onbewust door op mens en dier. Leed (van mens en dier) verzwaart die energie en positieve gebeurtenissen verlichten de energie. Wanneer je een stal in de intensieve veehouderij binnenstapt voel je dat heel sterk.
Wanneer je daadwerkelijk een bewuste bijdrage wilt leveren aan een beter dierenwelzijn, dan voel je je vaak ook van binnenuit dieper door jezelf gesteund en gedragen, door de waarachtigheid van je eigen houding. Dieren vangen dit op. Gelijktijdig worden medestanders gesterkt, omdat zij verbonden zijn met hetzelfde collectieve veld.
Dieren zijn in de evolutie tot op zekere hoogte bereidwillig geweest om vlees en zuivel aan mensen te schenken. Ons beroep op die bereidwilligheid is momenteel doorgeslagen. Dankbaarheid tonen voor dat wat door dieren geboden wordt is het begin van contact maken met dierenbewustzijn. Wees verwonderd!
Inspiraties van Marieke de Vrij, bewerkt door Wim van Oort