Nieuwsflits DierenPerspectief Februari 2022
REDACTIONEEL
Het voorjaar staat weer voor de deur en nieuw leven ontluikt. De eerste lammetjes zijn al in de wei gesignaleerd. Maar hoe zit het met de kalfjes, zien we die ook in de wei en bij de koe?
Op de meeste bedrijven hebben de kalveren nog steeds een moeilijke tijd. Vrijwel direct na de geboorte worden ze weggehaald bij de moeder, zodat de koe meer melk kan produceren voor de fabriek. Het kalf krijgt in plaats van gezonde moedermelk twee of drie keer per dag een emmertje opgeloste melkpoeder. De kans op diarree neemt daardoor toe, te veel kunstmelk in te korte tijd. Door gebrek aan spenen voor hun natuurlijke zuigbehoefte gaan ze aan elkaar zuigen en likken, met infecties als gevolg.
De meeste stierkalveren krijgen een kortstondig leven en worden gehouden voor blank kalfsvlees. Dat kan alleen met een ongezond dieet dat arm is aan ijzer en ruwvoer. Ze worden gehuisvest op harde, gladde roostervoeren zonder stro en zonder weidegang.
Het meest schrijnende is dat er jaarlijks ruim 800.000 kalveren die twee tot drie weken oud zijn vanuit het buitenland in vrachtwagens naar Nederland vervoerd worden, waarna 95% een jaar later vetgemest en geslacht weer verkocht wordt aan buitenlandse kopers. Tijdens die transporten, die soms meer dan 8 uur duren, lopen jonge kalfjes infecties op en raken ze uitgedroogd. Kortom is het geen plezier om in Nederland kalfje te zijn.
Het goede nieuws is dat een groeiend aantal boeren hun kalfjes wel bij de koe laten en zelfs buiten laten weiden. Gerjo Koskamp en Corné Ansems zijn voorbeeldboeren. Laat het anderen inspireren.
Kalveren bij de koe
Brochure van het Louis Bolk Instituut en Wageningen University en Research
Hebben BD-bedrijven de toekomst?
BD-veehouderijen zijn het verst gevorderd met aandacht voor dierenwelzijn. Zo mogen koeien hun horens behouden, bijna het hele jaar in de wei grazen en mogen de pasgeboren kalfjes steeds vaker 3 maanden bij de moederkoe blijven.
Luisteren naar wat dieren je te vertellen hebben – Themaochtend 12 maart 2022
Maar de wijze waarop wij met ze omgaan doet, vaak onbewust, ook iets met het dier. We behandelen dieren meestal vanuit ons menselijk perspectief.
Willen we een dier werkelijk begrijpen, dan kan dat alleen door ons te verdiepen in het perspectief van het dier. Wij geven handvatten.
We hebben een gevarieerd interactief programma. Aanbod komen inspiraties van Marieke de Vrij en we werken met systemische mens-dier opstellingen.
Hoe beleeft koe Elsje 10 het weghalen van haar kalf?
“Het meest traumatische voor ons koeien is dat na de geboorte onze kalveren vrijwel direct weggehaald worden. Soms mag de moederkoe haar kalfje niet eens drooglikken. Wat denk je dat dat voor impact heeft? Negen maanden dragen we het bij ons, waarbij er een hechte binding ontstaat. Waarom wordt het weggenomen? Om meer melk over te houden voor de economische belangen van de boer. Ik ervaar dat als zeer egoïstisch. Wij willen best een deel van onze melk beschikbaar stellen, maar zorg dan wel dat onze kalveren bij ons mogen blijven tot ze op eigen benen kunnen staan, in elk geval de eerste drie maanden.
Een kalfje is bij de geboorte niet beschermd tegen ziektekiemen. In onze eerste moedermelk, die we biest noemen, zitten veel antistoffen, vitaminen, mineralen, eiwitten, vetten, spoorelementen en bioactieve stoffen zoals hormonen en immuun cellen. Deze stoffen zijn essentieel voor een goede afweer en ontwikkeling van onze kalveren. Voldoende biest gedurende de eerste uren na de geboorte is dus van levensbelang. Door een vroegtijdige scheiding van hun moeder krijgen veel te veel kalveren onvoldoende biest, of ze krijgen het te laat als deze via een speenfles wordt gegeven. Een gevolg daarvan is dat de kalfjes onvoldoende antistoffen opnemen en onvoldoende beschermd zijn tegen ziekteverwekkers. De belangrijkste doodsoorzaak is diarree. Het kalfje stopt dan met drinken, wordt suf en droogt uit. Bij het verstrekken van kunstmelk worden soms fouten gemaakt, zoals verkeerde dosering of verkeerde drinktemperatuur.
